عالیه چنگیزی، باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه علوم و تحقیقات خوزستان
همایش بین المللی خلیج فارس بوشهر 17-19 آذر 1388.
در ساحل خلیجی که « فارس » نام دارد، یک اکوسیستم منحصربه فرد با درختانی با برگ های نیزه ای شکل سبز براق، دارای ریشه های تنفسی هوایی با میوه کپسولی که زنده زا هستند، قرار دارد. جنگل های انبوه حرا (با نام محلی تمر) یک زنجیره غذایی را با جانوران خاص این منطقه که شامل: برخی دیاتوم ها، جلبک های سبز، ماهی ها، خزندگان و پرندگان بومی و مهاجر است، تشکیل می دهند. اما جانوری که بیشتر از همه در میان آنها جلب توجه می کند ساحل نشین خلیج فارس،«گل خورک» است که ظاهری ماهی شکل و روش زندگی دوزیستان را دارد. متن پیش رو بر آشنایی شما با این جانور منحصربفرد که سواحلی از خلیج فارس را قلمرو خود می داند، تلاش دارد.
گل خورک جانوری منـحصر به فـرد است زیـرا آنها به شـیوه ای زندگـی می کنند که به طور کامل شباهت به دوزیستان پیدا کرده اند. در سطح سواحل شنی لانه سازی، حـرکت، جفت گـیری و تخم ریزی می کنند. در زنجیره غذایی حرا ، غذای جانورانی ازجمله اگرت ها، حواصيل ها، پلیکان، عقابماهیگیرو ... هستند.آبهای گلآلود، سواحل دریا و رودهایی که دارای ساحل ماسهای توام با گل و لای باشند را ترجیح میدهند، در درون بستر گلی سوراخهایی حفر نموده و در آنجا پنهان میشوند؛ روی ساحل رودخانه تا فاصله حدود پنج متر نیز از آب فاصله میگیرند. دمای آب در زیستگاههای این ماهی تا ۳۸ درجه نیز میرسد. در ایران و در قسمتهای پایینی رودخانههای حوضه خلیج فارس، کارون و حوضههای مکران، هرمز و خلیج، قسمتهای پایینی رودخانههای جگین، گابریک، سرباز نیز فراوان دیده میشوند گل خورک توانایی تنفس را از طریق پوست، غشاء مخاطی در دهان و گلو بدست آورده، این امر ممکن است تنها زمانی امکان پذیر باشد که بدن گل خورک مرطوب باشد، که برای آنها این محدودیت را فراهم کرده که نمی توانند مسافت زیادی را از آب فاصله بگیرند.
گلخورک مهربونترین حیوانی است که تا کنون در دست گرفته ام